Wśród zaplanowanych wydarzeń było zorganizowanie wystawy wizerunków tych, którzy przyjechali pierwszymi transportami. Zbieranie materiałów przeciągało się ze względu na utrudnione kontakty. Zorganizowany materiał udało się opracować i zaczęły się kłopoty z wydrukowaniem. Termin rocznicy minął, ale organizatorzy nie odpuszczali, udało się wszystko dopiąć na Rocznicę Odzyskania Niepodległości i tuż przed 11 listopada stanęła wystawa „Z Ojcowizny do Nowej Ojczyzny”. Powstała dzięki pomocy wielu osób, którzy udostępnili organizatorom materiały. Wizerunków tych, którzy w latach 1945 – 1946 przybyli transportami z Kresów powinno być znacznie więcej, ale ta grupa, którą przedstawiamy na banerze niech będzie przykładem na skomplikowane losy kresowian w tamtym okresie. Na wystawie zabrakło wizerunku nieżyjącego już Jana Hawryszczaka, który przyjechał pierwszym transportem, ale możemy zacytować fragment jego wspomnień:
„Nas przywieziono na stacje w Zborowie w dniach 20-25 stycznia 1945 roku. Tam w nieludzkich warunkach, na mrozie, pod gołym niebem, koczowaliśmy dwa miesiące, nim podstawiono wagony. Byliśmy u kresu sił. Wielu chorowało, a Hanka Szyligowa z dwiema córkami i kilkanaście osób z innych wsi, zmarło z zimna i wycieńczenia. Skromne zapasy żywności szybko się wyczerpały. Panował głód. Dziadek sprzedał konia, aby kupić żywość i paszę dla krowy.
Podróż też trwała prawie miesiąc. Do Zbąszynka dotarliśmy 15 kwietnia. Na stacji stał transport z więźniami z obozu koncentracyjnego i wszędzie było dużo wojska. Jakieś 70 kilometrów dalej, przebiegała linia frontu. Zaraz po przyjeździe, w godzinach popołudniowych, przeżyliśmy nalot niemiecki. Ukryliśmy się pod betonowym wiaduktem.
Na drugi dzień, niemieckie furmanki, zaczęły nas rozwozić po wioskach. Wszędzie mieszkali jeszcze Niemcy. Polaków dokwaterowywano do nich. W domku na skraju lasu, gdzie nas ulokowano, nie czuliśmy się bezpieczni…”
W dniu dzisiejszym bardzo wielu wygnańców takich jak pan Jan nie ma już wśród nas. Tym, którzy odeszli już, oraz tym, którzy jeszcze żyją i pamiętają tamte czasy dedykujemy tę wystawę.
Organizatorzy
